FES
Osmanlı döneminde Yeniçeri ocağının dağıtılmasından sonra (1826), Mahmut II (salt. 1808-1839) tarafından seçilen ve devlet görevlilerine giydirilmesi zorunlu kılınan başlık. İstanbul'a ilk örnekleri Kaptan-ı Derya Hüsrev Paşa tarafından getirildi ve ilkin kalyonculara giydirildi. Daha sonra Tunus'tan dışalımı yapıldı. 1828'de "Fes Nizâmnâmesi" çıkarıldı. 1833'te İzmit'te, 1835'te de İstanbul'da "feshane" adı verilen fes üretim atölyeleri kuruldu. Başlıca
fes türleri:
1- Mahmudî (kısa ve büyük püsküllü).
2- Mecidî (altı geniş, üstü dar, püskülü uzun).
3- Aziziye (altı geniş, basık).
4- Hamidiye (uzun).
5- Zuhaf (silindir yapılı).
6- Sıfır (silindirik).
Bunlardan başka "efendi tarzı", "izmir tarzı", "şılk" gibi adlar verilen formları da vardı.
