Afşar Timuçin

“Aydınlarla Yüz Yüze” de  “Şiir ve Güncellik” tartışıldı
 
-AFŞAR TİMUÇİN: GÜNCEL ‘ŞİMDİ’ İLE, ‘GELDİ GEÇTİ’ İLE İLGİLİ. ŞİİR GÜNCELLİĞE SAPLANIP KALMAK YERİNE DEVAMLI OLANIN PEŞİNE DÜŞMELİ…

-AHMET TELLİ:  GÜNCELLİK, ACABA BİZİ ÖNEMSİZLEŞTİREN, BİZE BİR ŞEYLER DAYATAN SİYASET Mİ? ŞİİR YÜKSEK SESLE KONUŞMAZ AMA ONDAN DAHA KALICIDIR.

-ŞÜKRÜ ERBAŞ: GÜNCELLİK TARTIŞMASI ŞİİRİMİZİN SON YILLARDAKİ DURUMUYLA İLGİLİDİR. ANCAK BURADAKİ OLUMSUZLUK,  GÜNCELLİĞİN REDDİNİ GEREKTİRMEZ.
 

Nilüfer Belediyesi, Uludağ Üniversitesi, Bursa Gazeteciler Cemiyeti’nin ortaklaşa düzenlediği “Aydınlarla Yüz Yüze Söyleşileri” devam ediyor. 
Basın Kültür Sarayı Uğur Mumcu Etkinlik Salonu’nda gerçekleşen 16. söyleşinin konukları Afşar Timuçin, Ahmet Telli ve Şükrü Erbaş’tı. Şair Hüsamettin Kurt’un kolaylaştırıcılığında gerçekleşen söyleşide “Şiir ve Güncellik” tartışıldı.
Afşar Timuçin, “Güncel ‘şimdi’ ile, ‘geldi geçti’ ile ilgili. Şiir, edebiyat ve sanatın öteki dalları güncelliğe saplanıp kalmak yerine devamlı olanın, kalıcı olanın peşine düşmelidir” dedi.
Sözlerine, “Şiir söz konusu olduğunda ‘güncel’ sözü beni düşündürüyor, hatta irkiltiyor” diye başlayan Afşar Timuçin, şöyle devam etti:
“Çünkü insan geçmişi ve geleceği olan varlıktır. Onu gündelik bilinçten çok evrensel bilinç ifade eder. Evrensel bilinç gelip geçicinin üzerine kurulmadığı gibi, gelip geçicide açıklamasını da bulamaz. Evrensel bilinç uzamda ve zamanda her yöne akarak etkin olur. Bu bakımdan her zaman anlık olandan, değişir olandan genel olana, değişmez olana bakmak gerektiğini düşünürüm. Öyle geliyor ki, sanatta, edebiyatta güncel olanla yetinmek yüzeyselliğe götürür. Bu söylediğimden ‘güncel önemsizdir’ dediğim çıkarılmasın. Güncel önemli, ama ona takılıp kalmak derinlik, evrensellik anlamında engelleyici…”
Afşar Timuçin,  “güncele takılıp kalmamaya” örnek olarak Mollier’in Cimri’sini, Şekspir’in Venedik Taciri’ni, Flaubert’in Madam Bovary’sini ve Dostoyevski’nin Karamazof Kardeşler’ini gösterdi. Adı geçen yapıtların zamanın olaylarından, kahramanlarından yola çıkılarak yazılmasına karşılık, günümüzde de başyapıtlar kalmaya devam ettiğini hatırlatan Timuçin, bunun insana ve olaylara güncelin üzerinden, çağın üzerinden bakılması ile mümkün olabildiğini söyledi. Yakın geçmişimizde, bir trafik kazasının, bir depremin ya da toplumun ilgisini çeken bir cinayetin ardından yazılıp sokaklarda gazete gibi satılan “destan”ların olduğunu hatırlatan Timuçin, şöyle sürdürdü:
“Bu destanlar, bir gelenekten beslenseler de günceli anlatmakla sınırlanmışlardır. Etkileri sabun köpüğü gibi geçicidir. Ömürleri, olaya duyulan ilginin ömrü kadardır, birkaç gündür. Sonra, unutulur giderler… Buna karşılık diyelim Lorca’nın Karartma’sı, sözünü ettiği olay, sözünü ettiği insanlar hepten unutulup gitse de evrensel bir bilince yaslandığı için yaşamaya ve okunmaya devam eder: ‘Kapılar tutulmuş neylersin/ Neylersin içerde kalmışız/ Yollar kesilmiş/ Şehir yenilmiş neylersin’…”
“Siyasete yakın sanatçılar güncele de daha yakındırlar” diyen Timuçin, bunun anlaşılır bir durum olduğunu, gençliğinde kendisinin de siyasete yakın durduğu dönemlerde güncel olanla daha ilgili olduğunu söyledi. Buna karşılık, güncel olarak değerlendirilebilecek tek bir şiirinin olduğunu belirten Timuçin, onu da oğlu öldürülen bir babanın isteği üzerine yazdığını söyledi.
Timuçin, şöyle konuştu: “Ne zamandır güncel olana ilgim kalmadı. ‘Bu toplumda yaşamıyor musun?’  diyebilirsiniz. Elbette herkes gibi, hepimiz gibi bu toplumda yaşıyorum. Toplumu etkileyen her şey kuşkusuz beni de etkiliyor. Siyasal olaylar, siyasal tartışmalar, seçimler, muhalefet iktidar çekişmesi, çarşı pazar hadiseleri, pahallılık… Kısacası günlük gazetelerin, televizyon yayınlarının başlıca malzemesi olan hemen her şey!.. Ama ne kadar yapabiliyorsam, ‘kalıcı’ olanın, ‘devamlı’ olanın peşinde olmaya; ‘bugün olan’ın değil de yüzyıllar içinde olanın peşinde olmaya çalışıyorum. Güncele sıkışıp kalırsam, genel insan gerçeğine, tarihsel süreçler boyunca gelişen insan gerçeğine varamam. Güncel olan özgürlüğümü kısıtlıyor, beni ‘basit’in, ‘bayağı’nın içine çekiyor, hapsediyor. Bu yüzden güncelden uzak duruyorum.”
 
HAYAT ŞİİRİ ÇAĞIRIYOR
Ahmet Telli, günlük yaşamda yüz yüze olduğumuz hemen her şeyin,  insana, “Beni dinle!”, “Ben cazibim!”, “Ben en iyisiyim!” diye haykırdığını; günlük dilin de bu çerçevede sıkışıp kaldığını söyledi. Telli, “Bu yüzden hayat, durmadan şiiri çağırmaktadır“ dedi.
Teli şöyle konuştu: “Güncellik; acaba bizi önemsizleştiren, bize sürekli bir şeyler dayatan, bizi sürekli seçim yapmaya zorlayan tüketimin dili mi? Güncellik; kaba propagandasıyla bizi, birini değil ötekini almaya, biri ile değil öteki ile özdeşleşmeye zorlayan siyaset mi?  Şiir; siyaset gibi yüksek sesle, buyurganlıkla, dayatmalarla konuşmaz, ama açıktır ki ondan daha kalıcıdır. Siyaset bir egemenlik alanı olarak insanın taraf olmasını, biat etmesini, böylece ötekini ayırmasını ister. Oysa şiir, bir iktidar aracı değil, onu reddeden eşit olma duygusu, düşüncesi ve ideolojisidir…”
Ahmet Telli, okul kitaplarındaki “şiir duyguların terennümüdür, şiir duygularla yazılır” şeklindeki şiir tanımının, “dünyanın bilinen en ebleh tanımlaması” olduğunu da söyledi. Telli, şöyle konuştu: “Şiir fikirlerle yazılır. Salt duygularla şiir yazılsaydı, Melih Cevdet’in dediği gibi, komşu kızına aşık delikanlıyı ya da komşu delikanlıya aşık kızı, potansiyel şairlerimiz  saymak gerekirdi. 
Aşık Veysel, “Kurt ile kuzu birlikte yaşardı, fikirler başka başka olmasaydı” der. Tevfik Fikret de, “Vicdanı hür, fikri hür” bir nesilden söz eder şiirinde… Şiirin alt yapısını fikirlerde görüyorum ben de. Ne yazık ki, fikrin üzerinde tüketim kalıplarının saltanatı var. Ama şiirin kan dolaşımını düzenleyen ana düzenek ‘itiraz’dır. Çünkü şiir bir özgürleştirme olanağı ve aracıdır. Bu bakımdan şiir, günlük duygulanımların ötesinde bir şey olduğu gibi, tüketimin dayattıklarından da daha kalıcıdır.
Güncellik, teknolojinin bir çığ gibi üstümüze çökmesi sonucunda yalnızca tekniğin dayattıkları ile konuşmak ve yaşamak mı? Bilgisayar dili milenyumun markası olmaya çalışmakta. Bu kimi şairi heyecanlandırıyor. Heyecanlandırabilir de. Altında yatan: Zeki olan yazsın! Teknoloji ile başa çıkabilen, onunu diline egemen olabilen yazsın! Bu şiirin geçmişten damıtıp getirdiğini ortadan kaldırır mı? Bu deneyselliğe karşı kendimi gelenekçi olarak mı görmeliyim? Hayır!.. Şiir, tüm otoritelere karşı ve gelenekçiliğin otoriteye dönüştüğü durumlarda geleneğe karşı da bağımsızlığını korumak zorundadır. Hayat bu yüzden şiiri çağırmaktadır. Hayat kendi şiirini, eşitlik duygusunu, ideolojisini hep üretir. Her şeye cevap yetiştirerek değil ama tözsüzleşme ve düzleştirme haline, ‘yaşıyorum ya’ diyen kanıksama haline, duyumsamama ve duyurmama haline karşı üretir.”
Konuşmasının devamında, günümüz insanının dünyadaki tüm dillerin yalnızca yüzde dördünü kullandığını ifade eden Telli, “Dillerini unutmuş Amerikalıların mutsuzluklarını dünyanın başka bölgelerine kan ve ateş halinde dağıtmalarının” şaşırtıcı olmadığını söyledi.
Telli, sözlerini şöyle tamamladı:  “Şunu söyleyebiliyorum: Şiir çıkmazda! Çünkü insan çıkmazda!..”
 
USTAMIN USTASI, ÇIRAĞIMIN ÇIRAĞIYIM
Şükrü Erbaş,  konuşmasına Sufi ozanların “içimi ısıtan, yakan” dediği kimi şiirlerine dikkat çekerek başladı. Hallacı Mansur’un “Cehennem acı çektiğimiz yerdedir; acı çektiğimizi kimsenin bilmediği yerdedir” dediğini hatırlatan Erbaş, bu tanımın özellikle bugünün insanın yaşadıklarına uygun düştüğünü söyledi.
Eğitim Sendikası’nın yayımladığı bir rapordan alıntılar yaparak konuşmasını sürdüren Erbaş, şunları söyledi: ”Rapordaki bir saha çalışmasına ilişkin sonuçlar, sözcüğün tam anlamıyla dehşete düşürüyor insanı. Sonuçlar şöyle: Türkiye’de her birimiz günde ortalama 5 saat televizyon izliyoruz… Buna karşılık okumaya ayırdığımız zaman bir yılda, kişi başına ortalama yalnızca 6 saat! Bunun cehennem olduğunu düşünmez misiniz? Azerbaycan 7 milyon nüfusu olan bir ülke, ama bir kitap 100 bin basılıyor. Biz, nüfus bakımından 100 milyon sınırını zorluyoruz, fakat bir kitabın bin adet basılmasını ‘iyi’ sayıyoruz. Bunun bir sonucu olarak düzenli kitap okuyan yurttaş sayısı 10 binde bir bile değil… Antalya’nın en büyük kitapçısı olarak bilinen kitapçı dostuma sordum, Melih Cevdet Anday’dan kaç kitap sattığını? Son bir yılda yalnızca bir tane! Bu ülkenin en ünlü şairlerinden biri, ama Antalya gibi bir kentte yılda yalnızca bir tane kitabı satılıyor! Şimdi neden ‘ürkütücü sonuçlar’ dediğimi anlıyor musunuz? Eğitim Sen’in araştırmasından bir rakam daha vereyim: Türkiye’de kitap için ayırdığımız para yalnızca 0.60 lira. Amerikan doları olarak: 0.45 dolar. Yani bir Türk lirası bile değil!...
İşte böyle bir gerçeklik içinde edebiyat yapmaya çalışıyoruz!”
“Şiir ve güncellik” çerçevesindeki tartışmanın şiirimizin son yıllardaki durumuyla yakından ilgili olduğunu ifade eden Erbaş, “Ancak buradaki olumsuzluk güncelliğin reddini gerektirmez” dedi.  Erbaş, şöyle konuştu:
“Elbette şair, aşklarını, acılarını filan söyleyecek. Mekan yok, zaman yok… Öyle bir genelleme içinde… Ama bakıyorsunuz: şiirde, güneş, ay, yağmur, kar, kış, soğuk, sıcak soyut imgelere dönüşüyor! Şair bakkala gitmiyor! Alış veriş yapmıyor! Otobüse, trene,tramvaya binmiyor! Kısacası yaşadığımız hayatı yaşamıyor! Kendi varlığını ve kişiliğini oluşturan koşullarla hiçbir şekilde bağ kurmuyor, kuramıyor… Toplumsal arka planı olmayan, içi boşalmış, yabancılaşmış bireyi yazan şiir kimseyle kucaklaşmıyor, buluşmuyor. Böyle bir derdi de yok! Ama böylesi ‘dertsiz’ bir şiir olur mu? Şiirin hep bir derdi olacak. Şiirin her zaman bir söylediği olacak. Olmalı!...”
Güncelden yola çıkmadan iyi bir gelecek tasarımının olmayacağını düşündüğünü ifade eden Erbaş, “Güncel olmadığını savunduğumuz şiirler de sonunda günümüze yaslanır,  ‘güncel’ olmasalar da bugünden yola çıkarlar, bugünden çıkmak zorundalar. Çünkü söz, zamanı ne kadar aşıyor olursa olsun ancak kendi zamanına aittir. Ancak zamanının nesnel gerçekliğini ifade edebildiği, kavrayabildiği ölçüde, öteki zamanların da nesnel gerçekliği olabilir.  Mollier’in Cimri’si, Servantes’in Don Kişot’u, Homer’in İlyada’sı böyledir. Zamanlarının nesnel gerçekliğini kavrayabildikleri için, sonraki zamanlarda da varlıklarını, etkilerini korurlar. Çünkü geçici bir sürü ayrıntı insanın kalıcı yanını, özünü dokuyup durmaktadır. Bunu kolayca ayıklama şansı yoktur. Aksi halde zamansız ve mekansız bir sanat söz konusu olurdu ki, olmaz!..” diye konuştu.
İnsanın güncelle ilişkisinin çok sağlam olması gerektiğini, aksi halde geleceğe taşıyacağı fazla bir şeyinin olamayacağını savunan Erbaş, sözlerini şöyle tamamladı:
“Bir söz var: Ustamın ustası, çırağımın çırağıyım! Ustamın ustası, çırağımın çırağıysam şiirim insanlığın birikiminden yararlandığı gibi, onu geleceğe taşımanın da aracı olabilir. Bu yüzden yapabildiğim kadar iyi şiir yazmaya çalışıyorum…”

FOTOĞRAFALTI

Afşar TİMUÇİN

1“İnsanı gündelik bilinçten çok evrensel bilinç ifade eder. Evrensel bilinç gelip geçicinin üzerine kurulmadığı gibi, gelip geçicide açıklamasını da bulamaz. Evrensel bilinç uzamda ve zamanda her yöne akarak etkin olur. Bu bakımdan her zaman anlık olandan, değişir olandan genel olana, değişmez olana bakmak gerektiğini düşünürüm. Öyle geliyor ki, sanatta, edebiyatta güncel olanla yetinmek yüzeyselliğe götürür. Bu söylediğimden ‘güncel önemsizdir’ dediğim çıkarılmasın.”

2“Elbette bu toplumda yaşıyorum. Toplumu etkileyen her şey beni de etkiliyor. Ama ne kadar yapabiliyorsam, kalıcı olanın, devamlı olanın peşinde olmaya, bugün olanın değil de yüzyıllar içinde olanın peşinde olmaya çalışıyorum. Güncele sıkışıp kalırsam, genel insan gerçeğine, tarihsel süreçler boyunca gelişen insan gerçeğine varamam. Güncel olan özgürlüğümü kısıtlıyor; beni ‘basit’in, ‘bayağı’nın içine çekiyor, hapsediyor. Bu yüzden güncelden uzak duruyorum.”

Ahmet TELLİ

1“Şiir fikirlerle yazılır. Salt duygularla şiir yazılsaydı, Melih Cevdet’in dediği gibi,  komşu kızına aşık delikanlıyı ya da komşu delikanlıya aşık kızı, potansiyel şairlerimiz saymak gerekirdi. Aşık Veysel, “Kurt ile kuzu birlikte yaşardı, fikirler başka başka olmasaydı” der. Tevfik Fikret de, “Vicdanı hür, fikri hür” bir nesilden söz eder… Şiirin alt yapısını fikirlerde görüyorum ben de. Ne yazık ki, fikrin üzerinde tüketim kalıplarının saltanatı var. Ama şiirin kan dolaşımını düzenleyen ana düzenek ‘itiraz’dır.”

2“Bu deneyselliğe karşı kendimi gelenekçi olarak mı görmeliyim? Hayır!.. Şiir, tüm otoritelere karşı ve gelenekçiliğin otoriteye dönüştüğü durumlarda geleneğe karşı da bağımsızlığını korumak zorundadır. Hayat bu yüzden şiiri çağırmaktadır. Hayat kendi şiirini, eşitlik duygusunu, ideolojisini hep üretir. Her şeye cevap yetiştirerek değil ama tözsüzleşme ve düzleştirme haline, ‘yaşıyorum ya’ diyen kanıksama haline, duyumsamama ve duyurmama haline karşı üretir.”

Şükrü ERBAŞ

1“Antalya’nın en büyük kitapçısı olan dostuma sordum, Melih Cevdet Anday’dan kaç kitap sattığını? Son bir yılda yalnızca bir tane! Bu ülkenin en ünlü şairlerinden biri, ama Antalya gibi bir kentte yılda yalnızca bir tane kitabı satılıyor! Şimdi neden ‘ürkütücü sonuçlar’ dediğimi anlıyor musunuz? Eğitim Sen’in araştırmasından bir rakam daha vereyim: Türkiye’de kitap için ayırdığımız para yalnızca 0.60 lira. Amerikan doları olarak: 0.45 dolar. Yani bir Türk lirası bile değil!..

2“Bakıyorsunuz: şiirde, güneş, ay, yağmur, kar, kış, soğuk, sıcak soyut imgelere dönüşüyor! Şair bakkala gitmiyor! Alış veriş yapmıyor! Otobüse, trene,tramvaya binmiyor! Kısacası yaşadığımız hayatı yaşamıyor! Kendi varlığını ve kişiliğini oluşturan koşullarla bağ kurmuyor, kuramıyor. Toplumsal arka planı olmayan, içi boşalmış, yabancılaşmış bireyi yazan şiir kimseyle kucaklaşmıyor, buluşmuyor. Böyle bir derdi de yok! Ama böylesi ‘dertsiz’ bir şiir olur mu? Şiirin hep bir derdi olacak!”

ÖZGEÇMİŞ


Afşar TİMUÇİN
Manisa, Akhisar 1939. Prof. Dr. Şair, yazar
Yüksek öğrenimine İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde başladı. 1967 yılında, eğitimini tamamlamak üzere Kanada'ya gitti. 1967'de Montreal Üniversitesi Felsefe Bölümü'nde lisans eğitimini, 1970'de İstanbul Üniversitesi'nde doktorasını tamamladı. 1968–1970 yılları arasında Fransızca okutmanlığı yaptı. 1981 yılında doçent, 1992 yılında profesör oldu. Bir süre Kocaeli Üniversitesi Felsefe Bölümü Başkanlığı görevini yürüttü. Kocaeli Üniversitesi'nden 2006 yılında emekliye ayrıldı.  1970 yılında “Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu Sanat Ödülleri”ni,  “Türk Dil Kurumu Eleştiri Ödülü’nü, 1997’de “1997 Truva Kültür ve Sanat Ödülleri”ni, 2003’te Yılın Eğitimcisi Ödülü’nü, 2004’te de “Homeros Emek Ödülü”nü aldı.
Felsefi, edebi, akademik dallarda çok sayıda eser üretmenin yanında son elli yıllık süreçte Ataç, Dönem, Milliyet Sanat, Papirüs, Soyut, Yazko, Yelken, Yeni Edebiyat, Yeni Ufuklar, Varlık gibi edebiyat dergileri ile kimi günlük gazetelerde ve çeşitli ülkelerde yayımlanan felsefe ve edebiyat dergilerinde çok sayıda şiiri ve yazısı yayımlandı.
Timuçin’in eserleri:
Felsefe, düşün, araştırma, inceleme:  Descartes/Descartes'çi bilgi kuramının temellendirilişi (Doktora tezi), Aristoteles Felsefesi, Nazım Hikmet'in Şiiri, Descartes Felsefesine Giriş, Niçin Yapısalcılık Değil, Niçin Varoluşçuluk Değil, Estetik,  Düşünce Tarihi I/ Gerçekçi düşüncenin kaynakları,  Düşünce Tarihi II/ Gerçekçi düşüncenin gelişimi, Düşünce Tarihi III/ Gerçekçi düşüncenin çağdaş görünümü, Felsefe Sözlüğü, Sevmek Ne Güzel Şeydir, Gerçekçi Düşünce Gerçekçi Sanat, Felsefe Bir Sevinçtir, Özgür Prometheus, Aşkın Diyalektiği, Ölesiye Sevmek, Yeni Şiirimizin Kısa Romanı, Felsefeye Giriş, Demokrasi Bilinci, İçimizdeki Deprem, Estetik bakış , Erken Ölümler, Felsefe giriş,
Şiir:  Çöl, Destanlar, Böyle Söylenmeli Bizim Türkümüz, Savaşçı Türküleri, Boş Beşik, Ey Benim Güzel Sevdalım, Bu Sevda Böyle Gider, Arınmalar, Akşam Türküleri, Bulutlar Deniz Kokar,
Roman: Yarına Başlamak , Gece Gelen Eski Dost, Kıyılar Durunca.
Öykü: Denizli Pencere, Neden Bazı Akşamlar, Aşk Olsun Kırlangıçlar.
Çeviri : Vietnam Şiiri (A. Kadir'le), Filistin Şiiri (A. Kadir'le), Portekiz Sömürgeleri Şiiri (A. Kadir'le), Diyalektik (Paul Foulquié'den), Sosyoloji Tarihi (Gaston Bouthoul'den), Tek Boyutlu İnsan (Herbert Marcuse'den, T. Tunçdoğan'la), Aşk (Pierre Burney'den), Acı (André de Richaud'dan), Sisler Rıhtımı (Pierre Mac Orlan'dan), Diyalektik Araştırmalar (Lucien Goldmann'dan, M. Sert'le), İnsan Bilimleri ve Felsefe (Lucien Goldmann'dan, F. Aynuksa ile), Keşişin Köpeği (Dino Buzzati'den), Kant Felsefesine Giriş (Lucien Goldmann'dan), Eskiçağ Maddecileri (Paul Nizan'dan), Yöntem Üzerine Konuşma (René Descartes'dan Yüksel Timuçin'le), Metafizik Üzerine Konuşma (Leibniz'den).


Ahmet TELLİ
Çankırı, Eskipazar 1946. Şair, yazar, eğitimci.
Hasanoğlan ve Pazarören öğretmen okullarında eğitim gördü. Bir dönem köy öğretmenliği yaptı. Ardından Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü’nü bitirdi. Anadolu’da çeşitli liselerde öğretmenlik yaptı. 12 Eylül’den sonra uzunca bir süre tutuklu kaldı.
1960 sonrası toplumcu gerçekçi şiirimizin ikinci kuşağında yer alan özgün şairlerden kabul edilen Ahmet Telli,  1980 yılında “Toprak Şiir Ödülü”nü  Hüznün İsyan Olur kitabı ile (Metin Altıok’la paylaştı),  1982 yılında da “Yazko Şiir Özendirme Ödülü”nü  Saklı Kalan adlı kitabıyla aldı.
Şiir kitapları: Yangın Yılları, Hüznün İsyan Olur, Dövüşen Anlatsın, Saklı Kalan, Su Çürüdü, Belki Yine Gelirim, Çocuksun Sen, Kalbim Unut Bu Şiiri, Barbar ile Şehla.
Diğer eserleri: Ben Hiçbir Şey Söylemedim, Sulara mı Yazıldı, Buradayım Sözümde…

Şükrü ERBAŞ
Yozgat, 1953.  Şair, yazar.

İlk ve ortaöğrenimini Yozgat'ta tamamladı. Ankara'da Gazi Eğitim Enstitüsü Sosyal Bilimler Bölümü'nden 1978'de mezun oldu. Toprak Mahsulleri Ofisi'nde memurluk ve yöneticilik yaptı, bu kurumdan emekli oldu. Yarın dergisi yazı kurulunda görev yaptı (1984). Edebiyatçılar Derneği'nde yöneticilik görevinde bulundu (1993-1999). Halen Antalya'da yaşamaktadır.
Şükrü Erbaş, ilk şiirini Varlık dergisinde, 1978 yılında yayınlandı. "Yolculuk" adlı şiir kitabıyla, 1987 Ceyhun Atuf Kansu şiir ödülüne değer görüldü. Ayrıca, "Dicle Üstü Ay Bulanık" şiir kitabıyla 1996 Orhon Murat Arıburnu şiir ödülünü, "Üç Nokta Beş Harf" şiir kitabıyla 2002 Ahmed Arif şiir ödülünü ve "Gölge Masalı" adlı şiir kitabı ile de 2005 Ömer Asım Aksoy şiir ödülünü kazandı.
Eserleri:   Küçük Acılar, Aykırı Yaşamak, Yolculuk , Kimliksiz Değişim, Bütün Mevsimler Güz, Dicle Üstü Ay Bulanık, İnsanın Acısını İnsan Alır,Kül Uzun Sürer, Gülün Sesi Gül Kokar, Bir Gün Ölümden Önce,Derin Kesik, Üç Nokta Beş Harf, Sarkacın Kalbi, Yalnızlık Heceleri, İnsan Sevmezse Ölür, Gölge Masalı, Unutma Defteri.

ÜYELERİMİZE İNDİRİM YAPAN FİRMALAR

BGC üyelerine indirim yapan sağlık ve eğitim kurumları ile yapılan sözleşmeler yenilendi. devamı

BGC ÖDÜLLERİ SAHİPLERİNİ BULDU...

Bursa Gazeteciler Cemiyeti tarafından geleneksel olarak organize edilen “BGC Başarı Ödülleri Yarışması”... devamı

BİK GENEL MÜDÜRÜ DURAN: “BASINIMIZA KATKI İÇİN VARIZ”

Basın İlan Kurumu Genel Müdürü Rıdvan Duran, BGC Başkanı Nuri Kolaylı’yı Basın Kültür Sarayı’ndak... devamı

BGC ÖDÜL SÜRECİ BAŞLADI

Bursa Gazeteciler Cemiyeti tarafından her yıl geleneksel olarak organize edilen Gazetecilik Başarı Ödülleri Y... devamı

Marmara Bayram’ın konusu “Bursa turizmi”

Marmara Bayram Gazetesi’nde ana konu olarak “Bursa turizmi ve Bursa’nın bilinmeyen yöreleri” ele alınaca... devamı